Dawna Dąbrowa

Ostatnio dodane

27 / 253« Pierwsza ‹ Poprzednia 25 262728 29 Następna ›Ostatnia »

Bilet - Dombrowa Reden

Miesięczny bilet tramwajowy z 1942 r. Wystawiony na J. GOTTLIEB, który pozwalał na przejazd z Sosnowca do Będzina. Na odwrocie widać stempel z getta „Eltestenrat der Jüdischen Kultusgemeinde in Sosnowitz OS Verkehrsabteilung” – „Rada Starszych Gminy Żydowskiej w Sosnowcu Wydział Komunikacji OS”.

Nadrukowano na nim nazwy poszczególnych dąbrowskich przystanków:
– Reden (10), Kirche (9), Molt.(8), Kosch. (7), Wgh(6).

Podziękowania dla Jeffa Cymblera za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Dawna Dąbrowa znów żyje

2012-03-09 dąbrowski dodatek do „Dziennika Zachodniego” – artykuł „Dawna Dąbrowa znów żyje”, Piotr Sobierajski.

Dzięki niemu wiele osób na nowo odkryło już Dąbrowę Górniczą i historię naszego miasta. O kim mowa? To Sylwester Dominik, który na co dzień pracuje w firmie telekomunikacyjnej, natomiast w wolnym czasie oddaje się swojej pasji, czyli poszukiwaniu pocztówek, zdjęć, map dokumentów oraz innych ciekawostek, związanych bezpośrednio z dąbrowską przeszłością.
Efekty tych żmudnych i często bardzo długich poszukiwań możemy dziś zobaczyć na portalu www.dawnadabrowa.pl, gdzie rzeczywiście warto zajrzeć, by przenieść się w czasie.
– Strona ruszyła w 2010 roku, ale cały czas się zmienia, tak by można było z niej wygodnie korzystać, jak najwięcej zobaczyć, być blisko przeszłości – podkreśla Sylwester Dominik. – Spotykałem i spotykam się nadal z wieloma osobami, które zajmują się regionaliami, od lat zbierają pocztówki, fotografie, mapy poszerzając dzięki temu swoje informacje na ten temat. Z czasem zaczęło się ze mną kontaktować wielu kolejnych pasjonatów historii Dąbrowy Górniczej i Zagłębia, także z zagranicy. To wszystko sprawia, że zbiory stale się powiększają – dodaje.
Najbardziej fascynujące, a często skrywające tajemnice i swoją historię są odnalezione po latach fotografie.
– Dzięki temu można łączyć na nowo pewne fakty, odkrywać zapomniane często miejsca. Tak, jak obecnie staram się dokładnie ustalić, gdzie w Dąbrowie znajdowała się synagoga. Są dokumenty i mapy, które wskazują jej lokalizację, ale stuprocentowej pewności nie ma nikt. Niezwykle interesujące są także losy dąbrowskich zakładów fotograficznych i ich właścicieli, którzy przed dziesięcioleciami utrwalali ówczesne czasy oraz postacie ludzi. Chodzi tu m.in. o zakład Karpensteina i Brodnickiego – podreśla dąbrowianin.
Więcej
Działalność naukowa Kontkiewiczów

Cytat z opracowania prof. Kosmowskiej-Ceranowicz – 1973, Działalność naukowa i społeczna Stanisławów ojca i syna Kontkiewiczów oraz ich zbiory geologiczne, Prace Muzeum Ziemi nr 21, cz. I., str.29-161.

„W 1867 r. wydano w Petersburgu ustawę zezwalającą na powołanie Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu. Towarzystwo to miało prawo otwierania oddziałów w różnych miastach Królestwa Polskiego. Organizacja oddziałów nie była sprawą zbyt prostą, utworzyły się jednak początkowo oddziały w Łodzi, Tomaszowie, Kaliszu i w 1894 r. w Warszawie. Przy oddziale warszawskim powstało dodatkowo 7 sekcji w różnych miastach Królestwa. Siódmą sekcję w Dąbrowie Górniczej założył Kontkiewicz. Była to Sekcja Górniczo-Hutnicza, o którą starania w Zarządzie Oddziału w Warszawie Kontkiewicz podjął w 1896 r. Do nowo utworzonej sekcji zapisało się 48 członków zainteresowanych sprawami rozwoju nauki i techniki na terenie zagłębia.
Wkrótce, wobec uwagi jaką na prace sekcji zwrócili przemysłowcy okręgu kieleckiego, sekcja podzieliła się na dwie tak zwane delegacje. Delegacja Zachodnia miała swoją siedzibę w Dąbrowie, prezesem jej był założyciel Kontkiewicz, sekretarzem i skarbnikiem długoletni jego współpracownik – Kazimierz Srokowski. Delegacja Wschodnia miała swoją siedzibę w Skarżysku. Kontkiewicz poza prezesurą w sekcji był razem z M. Łempickim przedstawicielem sekcji w Zarządzie Oddziału w Warszawie, a także nie opuszczał posiedzeń Rady Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu.”

Pan Adrzej Kontkiewicz dodaje: W 1909 r. w swoim liście do syna Stanisław Kontkiewicz pisze o Sekcji Górniczo-Hutniczej i o „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” – „ … ta sekcyja również jak i Przegląd G. H. to moje dzieci i chciałbym aby oba się dobrze rozwijały. …”
Więcej
Pobicie i rabunek - wyjaśnienie

Informacja z „Gońca Częstochowskiego” nr 140 z 1907 roku:

Wyjaśnienie.
W tych dniach podaliśmy nadesłaną nam z Dąbrowy notatkę o pobiciu niejakiej Majerczyk i zabraniu jej 14 rb. Jak się okazuje, korespondent nasz był mylnie poinformowany co do całego zajścia. Stało się tak: Bronisława Majerczyk, kobieta kłótliwego usposobienia, poswarzała się z Władysławem Żukowskim, trudniącym się tak samo jak ona handlem węgla. Kiedy Ż. wymawiał jej, że prowadzi ona swój proceder węglowy niewłaściwie, Majerczak wpadła w złość i uderzyła Żukowskiego kamieniem w plecy. Ż. pod wpływem bólu i obrazy oddał jej ręką pięknem za nodobne. Na tem się całe zajście skończyło, ale ktoś skorzystał z tego i chcąc wywrzeć zemstę na Ż., powiedział, że pobił Majerczykową i zrabował jej pieniądze. Żukowski jest porządnym człowiek i ani przez myśl mu nie przeszło, aby M. zabierać pieniądze.

Podziękowania dla Leszka Maszczyka za informację o tym artykule, który został udostępniony na podstawie indywidualnej zgody od Biblioteki Publicznej im. dr. Władysława Biegańskiego w Częstochowie.
Więcej
Pobicie i rabunek

Informacja z „Gońca Częstochowskiego” nr 138 z 1907 roku:

Pobicie i rabunek.
Wczoraj o godzinie 8 rano robotnik kopalni „Paryż”, Władysław Żychowski, zbił w straszny sposób niejaką Majerczyk, poczem zabrawszy 14 rb., zbiegł do kopalni.

Podziękowania dla Leszka Maszczyka za informację o tym artykule, który został udostępniony na podstawie indywidualnej zgody od Biblioteki Publicznej im. dr. Władysława Biegańskiego w Częstochowie.
Więcej
Pomnik Nieznanego Żołnierza w Gołonogu

Pomnik Nieznanego Żołnierza i wycieczka rowerowa.

Pomnik wystawiony przez społeczeństwo Gołonoga na początku lat 30-tych, na skrzyżowaniu ulic: Stara Wieś, Kościelna i Laski. Zburzony przez okupanta.

Podziękowania dla Muzeum Miejskiego „Sztygarka” za udostępnienie fotografii.
Więcej
Huta Bankowa - mijanka tramwajowa

Fotografia z tzw. mijanką na wysokości Huty Bankowej. Po prawej stronie nie istniejące już kamienice przy ul. Sobieskiego. Nr linii tramwajowej to 21 a w widoczny napis w tle (neon?) to „CHWAŁA HUTNIKOM”.

Podziękowania dla Muzeum Miejskiego „Sztygarka” za udostępnienie fotografii.
Więcej
Czas żniw

Chwila odpoczynku w czasie żniw w Ząbkowicach.

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Żniwa w Ząbkowicach

Żniwa w Ząbkowicach.

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Ząbkowicki kosiarz

Żniwa w Ząbkowicach. Ciekawe co kosiarz miał na stopach – wygląda tak, jakby pięta była na wierzchu a chronione były tylko palce?

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Żniwa w Ząbkowicach

Żniwa w Ząbkowicach. Uwagę zwraca ciekawa kosa z elementem materiałowym/skórzanym? Zakładam, że pomagało to zagarniać zboże i ułatwiało wiązania snopków – zasadnie?

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
W zakładzie Alojzego Pachy

Legendarny zakład w Ząbkowicach przy ulicy Kościelnej 3: rok 1939 – Alojzy Pacha widoczny z prawej strony (czyżby ostrzył brzytwę?).

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Przed zakładem Alojzego Pachy

Legendarny zakład w Ząbkowicach przy ulicy Kościelnej 3: rok 1939 – Alojzy Pacha widoczny pierwszy z lewej.

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Ząbkowicki rowerzysta - Jasna Góra

1935 i wycieczka z Ząbkowic do Częstochowy.

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Ząbkowicki rowerzysta

Lata 30te XX wieku – takim rowerem wybierano się np. na wycieczkę z Ząbkowic do Częstochowy.

Podziękowania dla p. Macieja Deli za udostępnienie archiwum p. Alojzego Pachy.
Więcej
Niemiecka ulica Okrzei

Pan Piotr Kołodziejczyk dostarczył 19.07.2020 fotografię tabliczki z nazwą ulicy: Beuthenerstrasse czyli aktualną Okrzei. Została odkryta podczas prac wyburzeniowych kompostownika na jednej z posesji w centrum miasta. Tabliczka była ukryta między betonową wylewką i cegłami – w jakim celu została tam schowana? Na chwilę obecną to jedyna taka tabliczka z niemiecką nazwą.
Więcej
Zabudowania po tartaku

Tak w 2012 roku wyglądały zabudowania po tartaku „Janina” przy ulicy Przybylaka 10. Ostatnie znane zdjęcie pochodzi z 2013 roku (w 2017 budynek już na pewno nie istniał).

Źródło: google

Więcej
Tartak Janina - front

4 z 4 stron projektu tartaku Janina z 1924 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 17945d).

Więcej
Tartak Janina - przekroje

3 z 4 stron projektu tartaku Janina z 1924 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 17945c).

Więcej
Tartak Janina - plan sytuacyjny

2 z 4 stron projektu tartaku Janina z 1924 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 17945). Widoczne ulice: Stacyjna, Gliniaki, Ogrodowa.

Więcej
Tartak Janina

1 z 4 stron projektu tartaku Janina z 1924 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 17945).

Na tytułowej stronie:

Plan tartaku, kotłowni i sytuacyjny placów
Tartaku Parowego
„Janina”
należącego do Marcelego Gąssowskiego
w Dąbrowie Górniczej

Więcej
Szkoła w Strzemieszycach - el. boczna

4 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Strzemieszycach, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn 14409d).

Więcej
Szkoła w Strzemieszycach - front

3 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Strzemieszycach, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn 14409c).

Więcej
Szkoła w Strzemieszycach - plan

2 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Strzemieszycach, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn 14409b).

Więcej
Szkoła w Strzemieszycach

1 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Strzemieszycach, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn 14409). Czy ta szkoła została wybudowana?

Więcej
SP1 - elewacja boczna

4 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Gołonogu, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 14409d).

Więcej
SP1 - front

3 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Gołonogu, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 14409c).

Więcej
Plan sytuacyjny dla SP1

2 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Gołonogu, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 14409b). Czy to skrzyżowanie ulicy św. Antoniego i Piłsudskiego?

Więcej
Projekt szkoły w Gołonogu

1 z 4 stron projektu szkoły powszechnej w Gołonogu, przygotowanego w 1925 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 14409).

Więcej
Przekrój szkoły im. M. Konopnickiej

Czwarta z 4 stron projektu szkoły przy ul. Konopnickiej, przygotowanego w 1929 roku. Udostępniony przez Archiwum Państwowe w Kielcach (sygn. 18315d).

Więcej