Duża ilość osób skwaterowanych w gettach dąbrowskich nie mogła siedzieć bezczynnie. Poza obozem w Dąbrowie przygotowano również niewielką drugą placówkę w Gołonogu na potrzeby kolei. 

Powstała ona w kwietniu 1942 roku pod zarządem Organisation Schmelt. Osadzono w nim 180 osób, w większości mężczyzn – kobiet znajdowało się tam jedynie około 20,  skwaterowanych na potrzeby kuchni obozowej. Pracownicy byli zatrudnieni przez niemieckie koleje, Reichsbahn w celu budowy linii Brzeziny-Wojkowice. Obiekt był ogrodzony wysokim płotem i strzeżony przez SA oraz żandarmów pod bronią – głównie rumuńskich folksdojczów. Pracowników obowiązywał ubiór cywilny z doszytą żółtą Gwiazdą Dawida. Warunki były bardzo ciężkie, pracownicy mieszkali w barakach prawdopodobnie postawionych prowizorycznie, bez dostępu do pralni i wody. Za racje żywnościowe służyły małe porcje chleba,margaryny, gorzkiej czarnej kawy i rozwodnionej zupy. Dzień pracy trwał 11 godzin, od 6:00 do 17:00. Obóz został zamknięty po wybudowaniu linii w październiku 1942 roku. Osadzeni zostali przeniesieni na inną budowę pod Wrocławiem.