Świetlisty neon „Uciecha” przez lata rozświetlał centrum Ząbkowic wraz z amfiteatrem i Domem Kultury tworząc serce dzielnicy. Dziś pozostały nam wspomnienia.

Historia
Budynek kina powstał w 1909 roku z inicjatywy lokalnego proboszcza księdza Franciszka Plenkiewicza. Był to wtedy Dom Ludowy. Kino do gmachu wprowadziło się w 1945 roku i działało w środku do 1990. W 2013 roku kino było już spalone, ale nadal zachowała się wtedy większa część widowni. W 2015 roku była to już tylko pusta skorupa, a w marcu rozpoczęła się jego powolna rozbiórka. Na miejscu kina ma powstać przychodnia lekarska. Oficjalnie była to przebudowa budynku.

Wnętrze
Ciężko stwierdzić jak wyglądał budynek przed wojną, gdyż nie zachowały się żadne zdjęcia. W czasach PRL-u oraz współczesnych była to jedna zwarta bryła w kształcie ściętego trapezu. Właściwa część budynku była zwykłym prostopadłościanem. Nadano mu jednak wyjątkowy charakter poprzez elewację frontową która kilka metrów wystawała powyżej rzeczywistą linię dachu. Przed wejściem, prawdopodobnie w PRL-u, dobudowano  bardzo interesujący zakrzywiony daszek, którego potężna betonowa bryła została wsparta na cienkich i delikatnych słupach. Dodatkowo umieszczono na froncie niej mural – jasne pasy w linii okien.

Przez lata na kinie stały również dwa neony.

Wnętrze obiektu składało się z części administracyjnej i ogromnej sali. Posiadała ona dwa wyjścia i opadała ku dołowi. Na samym końcu znajdowała się scena.

Fotele były w kolorze krwistej czerwieni jak w każdym innym kinie z tamtego okresu.

Część administracyjna była piętrowa – na dole znajdowała się poczekalnia oraz kasy, na piętrze projektorownia, biuro i magazyn filmów.

Krzysztof Kulik