Duża ilość Żydów w Strzemieszycach spowodowała że tu również zostało otwarte getto. Niemcy potrzebowali dużej ilości damowej siły roboczej.

Getto w Strzemieszycach powstało w kwietniu 1942 roku. Obejmowało ulice Gruszczyńskiego i Towarową. Przesiedlono do niego ludność ze Strzemieszyc, Sławkowa i pomniejszych wsi z okolicy. Prawdopodobnie już od samego początku zostało otoczone płotem i drutem kolczastym. Żydzi z getta pracowali w zakładzie krawieckim szyjąc ubrania dla Wermachtu oraz przy sortowaniu złomu.

26 czerwca 1943 roku została podjęta akcja likwidacji, choć prawdopodobnie cała akcja rozpoczęła się już 23 czerwca. Teren getta został otoczony przez gestapo o 5 rano. Ludzie byli grupowani przed  swoimi mieszkaniami. Ludzie w sile wieku byli kierowani do obozów pracy – część ludzi ze Strzemieszyc została wysłana do Blachowni.  Dzieci i starszych ludzi pakowano na samochody ciężarowe i wywieziono ich w ilości 2 tysięcy wraz z żydami z getta dąbrowskiego  do getta na Środuli  i jesienią wywiezieni do Auschwitz.

Do 2006 roku po gettcie pozostał budynek dawnej komendatury getta stojący pod adresem Gruszczyńskiego 8, mieszczący dyrekcję, stołówkę i posterunek policji wraz z aresztem w piwnicach. Ze względu na zły stan techniczny został wyburzony, a w jego miejscu umieszczono pamiątkową tablicę.

Mapy historyczne (orientacyjne granice getta)

Krzysztof Kulik

źródła:
Ekspres Zagłębiowski nr 3(84) relacja Michała Gutermana