Malutka kamieniczka wciśnięta między PRL-owskie bloki – cudem nie  wyburzona podczas reorganizacji centrum w latach 70-tych.

Udało się znaleźć dawnych właścicieli budynku dzięki czemu o budynku wiemy niemal wszystko! Została ona wybudowana  w latach 1936-1937 przez pana Paradowskiego – zawiadowcę kopalni „Paryż”. Kamienica charakteryzuje się stylem modernizmu.  Jej elewacja jest dość oszczędna – jedyną ozdobą jest półkoliste wyniesienie balkonu z fasady budynku. Ciekawostką jest również to że na balkonie posiada on szafę wnękową.
Okazuje się że przed wojną budynek mógł nosił numer „3 maja 5” przez co na początku opisywania historii budynku wynikły małe nieścisłości.
W księgach począwszy od 1930 aż do 1939 pod tym adresem jest wpisana restauracja Stefana Wilczyńskiego , co potwierdza również jego rodzina. Numer do restauracji z książki telefonicznej z 1939 roku 68334. W 1941 roku właściciele zostali wysiedleni przez Niemców, a prowadzenie restauracji powierzono Rumunom – oczywiście wstęp mieli jedynie Niemcy. Możemy ją zobaczyć na zdjęciu z czasów wojny gdzie widnieje na niej niemieckojęzyczny szyld restauracji.  Restauracja działa po wojnie aż do 1954 roku gdy została wywłaszczona przez państwo. Od tego momentu nosiła nazwę „Hutnicza”, zmienioną później na bar mleczny „Zagłębiak”.
Obecnie znajduje się tam siedziba Getin Banku oraz sprzedaż Skór i Płaszczy.

Serdeczne podziękowania dla pana Jarosława Haszka za opisanie historii budynku.

Krzysztof Kulik

Lokalizacja

Mapy historyczne