W centrum Dąbrowy tuż przy dworcu stoi kilka bliźniaczych kamienic kolejowych. Ich numery to 2A, 2B, 2C oraz 2D. Kamienica z adresu 2B została wyburzona  po 2009 roku.

Ta kolonia robotnicza powstała na początku XX wieku. Pojawia się już na mapie z 1926 roku. Całe osiedle zostało stworzone z pewnym zamysłem architektonicznym który przez lata nie został zaburzony, przez co dzisiaj możemy poczuć się tu jak kilkadziesiąt lat temu. Główną oś stanowi droga, po której prawej stronie są ułożone kamienice, a po lewej komórki lokatorskie.  Każdy z budynków jest identyczny.

W elewacji uwagę zwracają piękne nadproża nad oknami oraz grzyms oddzielający kondygnacje.
Boczne krawędzie budynków zostały zaznaczone pilastrami. Wyższa część budynku jest zakończona okulusem. Najbardziej reprezentatywnym elementem są ułożone z cegieł wzory pod linią dachu.
W niektórych mieszkaniach nadal znajdują się półkoliste okna choć większość przeszła na zwyczajne prostokątne zamurowywując powstałe dziury. Konstrukcja dachu jest drewniana.

Budynki nadal posiadają stare drewniane drzwi. Zachowały się również stare poręcze na klatce schodowej.
Budynki zostały wpisane do Gminnej Ewidencji Zabytków Na elewacji jednego z nich znajduje się ślad przypominający strzałkę LSR – możliwe że jest to jednak zwyczajny zaciek.
Kilka lat temu w jednej z komórek lokatorskich znaleziono składnicę amunicji i pocisków z czasów II wojny światowej, zbieranych na złom.

Krzysztof Kulik