Opis:

Na tabliczce można odczytać nazwę Plac Wolności. Poniżej informacja przesłana przez Wojtka Bańskiego nt. autobusów: „na drugim planie moim zdaniem to Mavag. Zanim Ikarus stał się największą na świecie firmą produkującą autobusy sprzedawał swoje wyroby pod logiem Mavag. Pod koniec lat 40tych rozpoczęto produkcję typu Tr5. Na początku oznaczanego własnie jako Mavag a potem już pod nazwą Ikarus. Autobus posiadał konstrukcję ramową, dwoje drzwi harmonijkowych sterowanych pneumatycznie (było to jedno z pierwszych takich rozwiązań) oraz wydzieloną całkowicie kabinę kierowcy. Charakterystyczna, oddzielona od kierowcy przestrzeń pasażerska posiadała 24 miejsca siedzące. Na tylnym zwisie podłoga była nieco obniżona i tam znajdowała się spora przestrzeń dla stojacych pasażerów. Autobusy były bardzo hałaśliwe. Konstrukcja była jednak bardzo wytrzymała – wozy wytrzymywały ponad 10 lat służby co było wielkim osiągnięciem w tamtym okresie. Mavagi trafiały prawie do wszystkich miast w naszym kraju. Były w zasadzie pierwszym miejskim autobusem jaki otrzymywały przedsiębiorstwa. Dopiero rozpoczęcie produkcji krajowych Sanów i Jelczy na licencji Skody powstrzymało napływ węgierskich autobusów. Model Tr5 jest jedną z najbardziej zapomnianych konstrukcji. Mimo dużej liczby wyprodukowanych autobusów na całym świecie nie ma ani jednego zachowanego egzemplarza. Również niewielka liczba zdjęć utrudnia pełne odkrycie tego autobusu.
 
– ten na pierwszym planie – to Ikarus 620. Węgierski dziewięciometrowy autobu z fabryki Ikarusa, produkowany od 1960 roku. Autobus posiadał dwoje czteroskrzydłowych drzwi otwieranych i zamykanych automatycznie ze stanowiska kierowcy. Przedział pasażerski, oddzielony był od kabiny kierowcy ścianką działową. Dzięki temu rozwiązaniu wnętrze dla podróżujących zostało trochę wyciszone. Kabina kierowcy posiadała dwa fotele oddzielone od siebie pokrywą silnika. Fotel dla kierowcy posiadał dodatkowo regulacje w płaszczyźnie pionowej i poziomej. Kabina miała własne ogrzewanie dzięki specjalnej nagrzewnicy umieszczonej pod tablicą rozdzielczą, przed drugim fotelem. Za pomocą dźwigni sterującej była również możliwość otworzenia klapek w celu odmrażania przedniej szyby. Wentylacja kabiny mogła odbywać się dzięki czołowym wlotom powietrza, małej klapie wentylacyjnej w dachu oraz opuszczanym szybom w obu drzwiach.

Na bocznych burtach widoczne napisy: Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Katowice.”

Podziękowania dla Dariusza W. Nelle za udostępnienie prywatnego archiwum.

Przeczytaj więcej w Cyfrowej Encyklopedii Dąbrowy Górniczej: Dzielnice - Centrum - Plac Wolności - 1 Transport i komunikacja - Autobusy Archiwalia - Fotografie Kultura - Pałac Kultury Zagłębia