Dawna Dąbrowa

Ostatnio dodane

127 / 253« Pierwsza ‹ Poprzednia 125 126127128 129 Następna ›Ostatnia »

Plac przedszkolny i synagoga

Kolejne zdjęcie od p. Jarosława Synowca, które obejmuje m.in. synagogę z ulicy Chopina. Fotografia została wykonana z przedszkolnego placu zabaw w dniu 18.06.1974 roku. Przedstawia grupę dzieci z Państwowego Przedszkola nr 2 razem z wychowawczyniami. Rewers dostępny tutaj.

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Dom przy ul. Chopina 30A

Dom został wybudowany przez dziadka p. Jarosława Synowca około 1957 roku. Wszystkie domy z ulicy Barlickiego (Polnej) zostały wyburzone. Na południowej ścianie domu przy ul. Chopina 30A wisiała tabliczka z nazwą ulicy: Barlickiego. W tle fotografii kominy Huty Bankowej. Widoczny bruk to ulica Polna, która zaraz za kadrem fotografii, po prawej stronie, łączyła się z ulicą Chopina.

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.a udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Synagoga i fragment Mydlic

Fragment fotografii lotniczej z 1977 roku z zachowanym starym układem ulic. Na czerwono zaznaczyłem budynek synagogi przy skrzyżowaniu ulic Okrzei i Chopina. To ostatnie znane zdjęcie tego budynku.
Więcej
Okrzei i Chopina

Prawy, górny fragment zdjęcia to narożnik Synagogi, która była zlokalizowana przy skrzyżowaniu ulic Okrzei i Chopina.

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Synagoga przy ul. Chopina

Do tej pory znanych jest tylko kilka zdjęć żydowskiej synagogi z zewnątrz – tutaj widoczna jest po prawej stronie. Za sfotografowanymi osobami widać skrzyżowanie ulic Okrzei i Chopina.

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Przed bazyliką

Ciekawy kadr – jest bazylika, budynek szkoły, skrzyżowanie z dzisiejszą ulicą Augustynika. Dozorca zamiata kostkę brukową tuż przy torach tramwajowych. Wtedy było jeszcze miejsce na drzewa i zieleń… Z tej perspektywy ulica Królowej Jadwigi wygląda bardzie na plac?

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Schron przy ul. Chopina

Opis p. Jarosława:

To ul. Polna/Barlickiego rok około 1961-1962
– za plecami fotografowanej kobiety ul. Chopina
– budynek piętrowy z lewej strony zdjęcia znajdujący się przy ul. Chopina to dom rodziny Swoboda
– UWAGA z prawej strony zdjęcia za plecami fotografowanego dziecka skośne wejście do podziemnego schronu przeciwlotniczego
– Drugie wejście do drugiego schronu lotniczego było identyczne, identycznie położone, tylko znajdowało się „za plecami z prawej strony” osoby fotografującej. Prawdopodobnie te schrony były ze sobą połączone podziemnym chodnikiem. Odległość między wejściami do schronów wynosiła około 40 metrów.

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Wazon błękitny

Wazon wyprodukowany w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Jest to przedmiot projektu Jana Sylwestra Drosta. Wzór oraz produkcja z czasów PRL-u. Wazon posiada brzusiec nieznacznie rozszerzający się ku górze – wlew okrągły, prosty. Na całej powierzchni jest zdobiony za pomocą skomplikowanego wzoru poziomych oraz pionowych falowanych pasów tworzących swoistą, nieregularną i niesymetryczną siatkę. Dzięki niej na powierzchni przedmiotu odbywa się niesamowita gra światła, dzięki nieregularności wazon mieni się odcieniami pod każdym kątem.

Za udostępnienie zdjęcia dziękujemy właścicielce wazonu – pani Beacie Grabarczyk.
Więcej
Komendanci domów

Fotografia z opisem: Zakończenie IV-kursu O.P.L.G. komendantów i zastęp. dom. mieszkalnych. Dąbrowa-Gór. 16-I-38 r.
Czy skrót O.P.L.G. oznacza Ochrona Przeciw Lotniczo-Gazowa? W bibliotekach jest nieco informatorów właśnie z 1938 roku, które traktują o kursach tego typu. Może Dąbrowa też zaczynała przygotowywać się do zbliżających się, niebezpiecznych czasów?

Podziękowania dla p. Jarosława Synowca za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Franciszek Łach z synem

Franciszek Łach z synem Zygmuntem – rok 1916.

Podziękowania dla p. Rafała Gawędy za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Żubry z Dąbrowy Górniczej

Fotografia opisana jako: „1 Z. zast. Żurów Dąbrowa Górn.”. Jeden z harcerzy trzyma w ręce gazetę „Harcerz”. Dzięki tej fotografii wiadomo, że zdjęcie zostało wykonane w tzw. „Ognisku” – wysoko zawieszone okno, z czterema dużymi kwaterami, podzielonymi w środku, wskazało jasno na ten budynek.

Edward Gawęda to osoba trzymająca w prawej ręce pióro a w lewej odchylony narożnik gazety.

Podziękowania dla p. Rafała Gawędy za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Bohater - Franciszek Łach

KRZYŻ ZASŁUGI 393.
Nr. 818/0r.

DO
Pana Franciszka ŁACHA
robotnika kopalni „Reden”
w Dąbrowie Górniczej

Na zasadzie art. 5 ustawy z 23 czerwca 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 62, poz 458) nadaję Panu po raz pierwszy

BRONZOWY KRZYŻ ZASŁUGI
za wyratowanie z narażeniem własnego życia kilkunastu ludzi z płonącej kopalni Reden.

Warszawa, dnia 30 grudnia 1924 r.
PREZES RADY MINISTRÓW

Rodzina Łachów mieszkała przy ul. Sienkiewicza 13, w jednopiętrowym budynku kopalni Reden. To było ich miejsce zamieszkania również po II wojnie światowej.

Podziękowania dla p. Rafała Gawędy za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
List dąbrowskiego harcerza

List Ferdynanda Peronia, wysłany z obozu do żony Wandy (z domu Łach). Aresztowany w 1940 – był harcerzem. Powrócił do Dąbrowy Górniczej po wyzwoleniu obozu w 1945r. Był ciężko chory (prawdopodobnie gruźlica). Mieszkał w naszym mieście aż do śmierci.

Podziękowania dla p. Rafała Gawędy za udostępnienie prywatnego archiwum.
Więcej
Kabaret "Sahara"

Jeden z bardziej znanych i ciekawy projektów Ząbkowic. Kabaret na przystawki ozdobiony wzorem „Sahara”. Wzór składał się Wyrób oraz produkcja pochodzi z czasów PRL-u, z Huty Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Projektantem tego wzoru jest Jan Sylwester Drost. Sam wzór kabaretu był wielokrotnie powtarzany. Przedmiot jest podzielony szklanym wałkiem w kształcie litery PI na 4 nieregularne części. Misa lekko wypukła, rant delikatnie pofalowany na planie pięciokąta. Wzór pokrywa całą powierzchnię naczynia, wypukły od spodu. Wymiary: średnica ok. 26 cm ,wysokość 2,7 cm. Znane kolory to przeźroczysty, łososiowy, uranowy.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel stefan.
Więcej
Ogniste szklanki

Szklanki zostały wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Projekt oraz wyrób pochodzi z czasów PRL-u. Szklanki posiadają bardzo wyrazisty, ognisty kolor. Na zewnątrz mają czerwoną barwę, która we wnętrzu przechodzi w pomarańcz. Posiadają smukły i rozszerzający się ku górze brzusiec. Wysokość 11 centymetrów.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel Galeria D.A.S.
Więcej
Ogniste szklanki

Szklanki zostały wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Projekt oraz wyrób pochodzi z czasów PRL-u. Szklanki posiadają bardzo wyrazisty, ognisty kolor. Na zewnątrz mają czerwoną barwę, która we wnętrzu przechodzi w pomarańcz. Posiadają smukły i rozszerzający się ku górze brzusiec. Wysokość 11 centymetrów.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel Galeria D.A.S.
Więcej
Ogniste szklanki

Szklanki zostały wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Projekt oraz wyrób pochodzi z czasów PRL-u. Szklanki posiadają bardzo wyrazisty, ognisty kolor. Na zewnątrz mają czerwoną barwę, która we wnętrzu przechodzi w pomarańcz. Posiadają smukły i rozszerzający się ku górze brzusiec. Wysokość 11 centymetrów.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel Galeria D.A.S.
Więcej
RKS Zagłębie - Wawel Wirek

Fotografia przedstawiająca masz na stadionie przy ul. Konopnickiej, między RKS Zagłębie a Wawel Wirek (klasa okręgowa). Rozegrano go w 1969 roku. Za bramką widoczna konstrukcja na boisku do koszykówki.

Podziękowanie dla RKS Zagłębie Dąbrowa Górnicza za udostępnienie fotografii.
Więcej
Patera w migdały

Wzór ten, choć bardzo popularny, nie doczekał się jeszcze oficjalnie potwierdzonej nazwy. Na rynku nazywa się go zamiennie „migdały” lub „łezki”. Projektantem jest Eryka Trzewik-Drost. Ten design możemy znaleźć na paterach oraz kielichach. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy,miodowy, bursztynowy i uranowy. Charakteryzuje się serią identycznych rombów o zaokrąglonych dwóch bokach, podzielonych wewnątrz na 5 symetrycznych części. Każdy romb na powierzchni naczynia jest identyczny, różnią się jedynie wielkością. Wzór jest umieszczony na całości naczyń. Począwszy od brzegów stopy zaczyna zmniejszać swe rozmiary w kierunku trzonka. Na nim zachodzi maksymalne zminimalizowanie migdałów do roli kresek, a w miejscu łączenia trzonka z czarą (lub lustrem) naczynia zaczynają ponownie zwiększać swe rozmiary w kierunku do rantów. Kilka centymetrów przed brzegiem naczynia zanikają.

Puchary – posiadają okrągłą stopę, ozdobioną w całości wzorem. Układ wzoru jak wyżej. Wymiary nr 1 wysokość 12,5 cm, szerokość 12,5 cm, głębokość 12,5 cm, szerokośc podstawy 8 cm.

Patery – występują w trzech konfiguracjach – z płaskim lustrem, niewielką czarą oraz pełnowymiarową. Układ wzoru jak wyżej. Wymiary nr 1 : szerokość 28 cm(pojawiają się również 26,24 cm) , wysokość 15 cm, nr 2 wysokość 20 cm, szerokość 20cm, szerokość podstawy 12 cm.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel stefan.
Więcej
Patera w migdały

Wzór ten, choć bardzo popularny, nie doczekał się jeszcze oficjalnie potwierdzonej nazwy. Na rynku nazywa się go zamiennie „migdały” lub „łezki”. Projektantem jest Eryka Trzewik-Drost. Ten design możemy znaleźć na paterach oraz kielichach. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy,miodowy, bursztynowy i uranowy. Charakteryzuje się serią identycznych rombów o zaokrąglonych dwóch bokach, podzielonych wewnątrz na 5 symetrycznych części. Każdy romb na powierzchni naczynia jest identyczny, różnią się jedynie wielkością. Wzór jest umieszczony na całości naczyń. Począwszy od brzegów stopy zaczyna zmniejszać swe rozmiary w kierunku trzonka. Na nim zachodzi maksymalne zminimalizowanie migdałów do roli kresek, a w miejscu łączenia trzonka z czarą (lub lustrem) naczynia zaczynają ponownie zwiększać swe rozmiary w kierunku do rantów. Kilka centymetrów przed brzegiem naczynia zanikają.

Puchary – posiadają okrągłą stopę, ozdobioną w całości wzorem. Układ wzoru jak wyżej. Wymiary nr 1 wysokość 12,5 cm, szerokość 12,5 cm, głębokość 12,5 cm, szerokośc podstawy 8 cm.

Patery – występują w trzech konfiguracjach – z płaskim lustrem, niewielką czarą oraz pełnowymiarową. Układ wzoru jak wyżej. Wymiary nr 1 : szerokość 28 cm(pojawiają się również 26,24 cm) , wysokość 15 cm, nr 2 wysokość 20 cm, szerokość 20cm, szerokość podstawy 12 cm.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel stefan.
Więcej
Patera w migdały

Wzór ten, choć bardzo popularny, nie doczekał się jeszcze oficjalnie potwierdzonej nazwy. Na rynku nazywa się go zamiennie „migdały” lub „łezki”. Projektantem jest Eryka Trzewik-Drost. Ten design możemy znaleźć na paterach oraz kielichach. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy,miodowy, bursztynowy i uranowy. Charakteryzuje się serią identycznych rombów o zaokrąglonych dwóch bokach, podzielonych wewnątrz na 5 symetrycznych części. Każdy romb na powierzchni naczynia jest identyczny, różnią się jedynie wielkością. Wzór jest umieszczony na całości naczyń. Począwszy od brzegów stopy zaczyna zmniejszać swe rozmiary w kierunku trzonka. Na nim zachodzi maksymalne zminimalizowanie migdałów do roli kresek, a w miejscu łączenia trzonka z czarą (lub lustrem) naczynia zaczynają ponownie zwiększać swe rozmiary w kierunku do rantów. Kilka centymetrów przed brzegiem naczynia zanikają.

Puchary – posiadają okrągłą stopę, ozdobioną w całości wzorem. Układ wzoru jak wyżej. Wymiary nr 1 wysokość 12,5 cm, szerokość 12,5 cm, głębokość 12,5 cm, szerokośc podstawy 8 cm.

Patery – występują w trzech konfiguracjach – z płaskim lustrem, niewielką czarą oraz pełnowymiarową. Układ wzoru jak wyżej. Wymiary nr 1 : szerokość 28 cm(pojawiają się również 26,24 cm) , wysokość 15 cm, nr 2 wysokość 20 cm, szerokość 20cm, szerokość podstawy 12 cm.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel stefan.
Więcej
Owocarka "Cora"

Jeden z najbardziej uwielbianych projektów Eryki Trzewik-Drost, „Cora” tak naprawdę korą nie jest. A przynajmniej nigdy nią nie była dla artystki która ten wzór stworzyła. Według Centralnej Wzorcowni Szkła wzór widoczny na zdjęciach nie ma nic wspólnego z „Corą” – choć niestety nie wiemy jaką nosi tam nazwę. Jednak w handlu nazwa „Cora” jest bardzo powszechna oraz w zasadzie wrosła na stałe w rynek sztuki. Skąd te różnice? Do CWS projekty trafiały bezpośrednio z wzorcowni, gdzie przedmioty były nazywane przez swoich projektantów. Jednak później, gdy zostawały wprowadzane do masowej sprzedaży dział marketingu kierował się swoimi własnymi poglądami względem nazywania przedmiotów. Liczyła się chwytliwa i odpowiednia nazwa gwarantująca wysoką sprzedaż. Prawdopodobnie wtedy przemianowano bezimienny (na razie) projekt na słynną w całej Polsce „Corę”.Wzór powstał w 1979 roku. W tym samym roku otrzymał I miejsce i złoty medal na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła w Katowicach. Tekst powstał na podstawie badań Weroniki Sołtysiak.

„Cora” charakteryzuje się bardzo skomplikowanym wzorem. Polega on na serii pionowych, krzywych i nieregularnych linii szlifów przypominających kształtem i fakturę tkaniny. Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż forma prasownicza powstała przez odciśnięcie serwetki przez Erykę Trzewik-Drost. Wzór zazwyczaj w całości pokrywał powierzchnię naczyń. Umieszczano go na szeregu przedmiotów: pucharach, misach, paterach, świecznikach,wazonach,talerzach. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy oraz tzw. „ognisty”. Naczynia z różnych okresów działania huty mogą różnić się skomplikowaniem wzoru oraz głębokością prasu „Cory”.
Uwaga – bardzo łatwo pomylić „Corę” z projektem sześciokątnej serii naczyń Ludwika Fiedorowicza o bardzo podobnej strukturze.

Puchary – znane jest kilka rozmiarów pucharów, o różnych wysokościach w dwóch konfiguracjach . We wszystkich okrągła stopa jest w całości zdobiona wzorem. Trzonek bezbarwny, ozdobiony okrągłym zwężeniem przypominającym nodus. W zależności od rozmiaru zwężeń może być od jednego do czterech. Czara również w całości zdobiona wzorem, od zewnętrznej strony wypukłym. Rant może być prosty lub pofalowany. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy, ognisty. Wymiary nr 1: wysokość 12 cm, średnica 11cm ; nr 2 Wymiary: wysokość 11,8 cm średnica u góry 14 cm

Talerze – charakteryzują się nieco innym designem od pozostałych przedmiotów z tej serii. Ich środek zdobi okrągła szachownica, zwiększająca rozmiar swoich krat w zależności od odległości od środka. Podzielony jest na 20 symetrycznych części, przypominających płatki kwiatu. Znane kolory to bezbarwny, ognisty Rant pofalowany, zgodnie z 20-stopniowym podziałem. Średnica jednego z talerzy 16,5 cm

Misy -podobnie do talerzy na ich środkowej części znajduje się okrągła szachownica, zwiększająca rozmiar swoich krat w zależności od odległości od środka. Jednak w miejscu gdzie zaczyna się właściwy wzór „Cory” nie zastosowano już podziału na sekcje, tylko struktura czary jest jednolita. Rant pofalowany, bardzo nieregularny. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy. Wymiary nr 1 to średnica ok. 24cm, głębokość: 9,5cm; nr 2 szerokość 21.5 cm, wysokość 10.4 cm; nr 3 szerokość 13 cm, wysokość 6.5 cm.

Patery – „Cora” występowała zarazem na paterach z trzonkiem, jak i płaskich. Te pierwsze charakteryzowały się obecnością „Cory” na całości powierzchni stopy oraz lustra. Istniały w dwóch konfiguracjach – z płaskim lustrem wraz z pofalowanym rantem, oraz z czarą. Pierwsza opcja ma średnicę 30 cm, a druga wysokość 14,3 cm, średnicę u góry 29,5 cm, średnica stopy 14,7 cm. Patery płaskie były w całości pokryte wzorem, nie posiadały żadnych innych elementów. Ich wysokość to 2,5 cm, średnica 25 cm

Świecznik – przedmiot o kształcie walcu charakteryzuje się umieszczeniem wzoru na stopie oraz na kapniku. Między nimi zastosowano ozdobę w postaci szklanego pierścienia. Znany kolor to bezbarwny.

Świecznik kaganek – Składa się talerzyka z uchem, do którego przytwierdzony jest właściwy świecznik. Cylindryczny, ze zwężeniem na środku. Wzór jest umieszcozny na całości przedmiotu. Wysokość 9 cm, średnica 14 cm.
Wazon – został zaprojektowany na wzór pnia drzewa. W stosunku do klasycznego wzoru można również zauważyć na nim dodatkowe elementy imitujące sęki w strukturze pnia. Wysokość 28 cm, średnica 7cm. Znane kolory to bezbarwny.

Owocarka – stopa okrągła, ozdobiona w całości wzorem. Trzonek bez „Cory”, z podwójnym szklanym pierścieniem. Czasza w całości ozdobiona wzorem, rant prosty. Wysokość 16 cm, szerokość 18 cm

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel ładne.
Więcej
Owocarka "Cora"

Jeden z najbardziej uwielbianych projektów Eryki Trzewik-Drost, „Cora” tak naprawdę korą nie jest. A przynajmniej nigdy nią nie była dla artystki która ten wzór stworzyła. Według Centralnej Wzorcowni Szkła wzór widoczny na zdjęciach nie ma nic wspólnego z „Corą” – choć niestety nie wiemy jaką nosi tam nazwę. Jednak w handlu nazwa „Cora” jest bardzo powszechna oraz w zasadzie wrosła na stałe w rynek sztuki. Skąd te różnice? Do CWS projekty trafiały bezpośrednio z wzorcowni, gdzie przedmioty były nazywane przez swoich projektantów. Jednak później, gdy zostawały wprowadzane do masowej sprzedaży dział marketingu kierował się swoimi własnymi poglądami względem nazywania przedmiotów. Liczyła się chwytliwa i odpowiednia nazwa gwarantująca wysoką sprzedaż. Prawdopodobnie wtedy przemianowano bezimienny (na razie) projekt na słynną w całej Polsce „Corę”.Wzór powstał w 1979 roku. W tym samym roku otrzymał I miejsce i złoty medal na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła w Katowicach. Tekst powstał na podstawie badań Weroniki Sołtysiak.

„Cora” charakteryzuje się bardzo skomplikowanym wzorem. Polega on na serii pionowych, krzywych i nieregularnych linii szlifów przypominających kształtem i fakturę tkaniny. Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż forma prasownicza powstała przez odciśnięcie serwetki przez Erykę Trzewik-Drost. Wzór zazwyczaj w całości pokrywał powierzchnię naczyń. Umieszczano go na szeregu przedmiotów: pucharach, misach, paterach, świecznikach,wazonach,talerzach. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy oraz tzw. „ognisty”. Naczynia z różnych okresów działania huty mogą różnić się skomplikowaniem wzoru oraz głębokością prasu „Cory”.
Uwaga – bardzo łatwo pomylić „Corę” z projektem sześciokątnej serii naczyń Ludwika Fiedorowicza o bardzo podobnej strukturze.

Puchary – znane jest kilka rozmiarów pucharów, o różnych wysokościach w dwóch konfiguracjach . We wszystkich okrągła stopa jest w całości zdobiona wzorem. Trzonek bezbarwny, ozdobiony okrągłym zwężeniem przypominającym nodus. W zależności od rozmiaru zwężeń może być od jednego do czterech. Czara również w całości zdobiona wzorem, od zewnętrznej strony wypukłym. Rant może być prosty lub pofalowany. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy, kobaltowy, ognisty. Wymiary nr 1: wysokość 12 cm, średnica 11cm ; nr 2 Wymiary: wysokość 11,8 cm średnica u góry 14 cm

Talerze – charakteryzują się nieco innym designem od pozostałych przedmiotów z tej serii. Ich środek zdobi okrągła szachownica, zwiększająca rozmiar swoich krat w zależności od odległości od środka. Podzielony jest na 20 symetrycznych części, przypominających płatki kwiatu. Znane kolory to bezbarwny, ognisty Rant pofalowany, zgodnie z 20-stopniowym podziałem. Średnica jednego z talerzy 16,5 cm

Misy -podobnie do talerzy na ich środkowej części znajduje się okrągła szachownica, zwiększająca rozmiar swoich krat w zależności od odległości od środka. Jednak w miejscu gdzie zaczyna się właściwy wzór „Cory” nie zastosowano już podziału na sekcje, tylko struktura czary jest jednolita. Rant pofalowany, bardzo nieregularny. Znane kolory to bezbarwny, łososiowy. Wymiary nr 1 to średnica ok. 24cm, głębokość: 9,5cm; nr 2 szerokość 21.5 cm, wysokość 10.4 cm; nr 3 szerokość 13 cm, wysokość 6.5 cm.

Patery – „Cora” występowała zarazem na paterach z trzonkiem, jak i płaskich. Te pierwsze charakteryzowały się obecnością „Cory” na całości powierzchni stopy oraz lustra. Istniały w dwóch konfiguracjach – z płaskim lustrem wraz z pofalowanym rantem, oraz z czarą. Pierwsza opcja ma średnicę 30 cm, a druga wysokość 14,3 cm, średnicę u góry 29,5 cm, średnica stopy 14,7 cm. Patery płaskie były w całości pokryte wzorem, nie posiadały żadnych innych elementów. Ich wysokość to 2,5 cm, średnica 25 cm

Świecznik – przedmiot o kształcie walcu charakteryzuje się umieszczeniem wzoru na stopie oraz na kapniku. Między nimi zastosowano ozdobę w postaci szklanego pierścienia. Znany kolor to bezbarwny.

Świecznik kaganek – Składa się talerzyka z uchem, do którego przytwierdzony jest właściwy świecznik. Cylindryczny, ze zwężeniem na środku. Wzór jest umieszcozny na całości przedmiotu. Wysokość 9 cm, średnica 14 cm.
Wazon – został zaprojektowany na wzór pnia drzewa. W stosunku do klasycznego wzoru można również zauważyć na nim dodatkowe elementy imitujące sęki w strukturze pnia. Wysokość 28 cm, średnica 7cm. Znane kolory to bezbarwny.

Owocarka – stopa okrągła, ozdobiona w całości wzorem. Trzonek bez „Cory”, z podwójnym szklanym pierścieniem. Czasza w całości ozdobiona wzorem, rant prosty. Wysokość 16 cm, szerokość 18 cm

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel ładne.
Więcej
Salaterka w szachownicę

Salaterki wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Produkcja oraz wzór pochodzi z czasów PRL-u, projektant nieznany. Wykonane z przeźroczystego materiału w technologii szkła prasowanego. Spód ozdobiony wzorem szachownicy, tłoczenie wypukłe na zewnątrz. Rant salaterki posiada na całej długości podłużne karbowanie.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel 60design.
Więcej
Salaterka w szachownicę

Salaterki wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Produkcja oraz wzór pochodzi z czasów PRL-u, projektant nieznany. Wykonane z przeźroczystego materiału w technologii szkła prasowanego. Spód ozdobiony wzorem szachownicy, tłoczenie wypukłe na zewnątrz. Rant salaterki posiada na całej długości podłużne karbowanie.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel 60design.
Więcej
Salaterka w szachownicę

Salaterki wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Produkcja oraz wzór pochodzi z czasów PRL-u, projektant nieznany. Wykonane z przeźroczystego materiału w technologii szkła prasowanego. Spód ozdobiony wzorem szachownicy, tłoczenie wypukłe na zewnątrz. Rant salaterki posiada na całej długości podłużne karbowanie.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel 60design.
Więcej
Salaterka w szachownicę

Salaterki wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Produkcja oraz wzór pochodzi z czasów PRL-u, projektant nieznany. Wykonane z przeźroczystego materiału w technologii szkła prasowanego. Spód ozdobiony wzorem szachownicy, tłoczenie wypukłe na zewnątrz. Rant salaterki posiada na całej długości podłużne karbowanie.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel 60design.
Więcej
Salaterka w szachownicę

Salaterki wyprodukowane w Hucie Szkła Gospodarczego Ząbkowice. Produkcja oraz wzór pochodzi z czasów PRL-u, projektant nieznany. Wykonane z przeźroczystego materiału w technologii szkła prasowanego. Spód ozdobiony wzorem szachownicy, tłoczenie wypukłe na zewnątrz. Rant salaterki posiada na całej długości podłużne karbowanie.

Za udostępnienie zdjęcia dziękuje portalowi Yestersen, właściciel 60design.
Więcej
Wazon kula

Przepiękny, zjawiskowy wyrób najprawdopodobniej powstały w Hucie Szkła Artystycznego Staszic. Wazon w kształcie kuli projektu Jana Sylwestra Drosta. Wzór oraz produkcja pochodzi z PRL-u. Brzusiec wazonu jest w kształcie spłaszczonej kuli. Podzielono ją za pomocą wcięć na sześć symetrycznych części-płatów. W okolicach wlewu wazon ponownie się rozszerza. Jego wewnętrzna część jest ułożona w kształt 6-ramiennej gwiazdy. Pzedmiot posiada kolor czerwieni na zewnątrz, oraz śnieżnobiały w środku i na górnej powierzchni kołnierza. Znany jest również w kolorystyce zielonej.

Autor zdjęcia Krzysztof Kulik (Dąbrowa Bu dynkami Pisana), podziękowania za pomoc w fotografii szkła dla Oli Małycha i Ewy Sosnowskiej (Fundacja Fabryka Kulturalna).
Więcej
Wazon kula

Przepiękny, zjawiskowy wyrób najprawdopodobniej powstały w Hucie Szkła Artystycznego Staszic. Wazon w kształcie kuli projektu Jana Sylwestra Drosta. Wzór oraz produkcja pochodzi z PRL-u. Brzusiec wazonu jest w kształcie spłaszczonej kuli. Podzielono ją za pomocą wcięć na sześć symetrycznych części-płatów. W okolicach wlewu wazon ponownie się rozszerza. Jego wewnętrzna część jest ułożona w kształt 6-ramiennej gwiazdy. Pzedmiot posiada kolor czerwieni na zewnątrz, oraz śnieżnobiały w środku i na górnej powierzchni kołnierza. Znany jest również w kolorystyce zielonej.

Autor zdjęcia Krzysztof Kulik (Dąbrowa Bu dynkami Pisana), podziękowania za pomoc w fotografii szkła dla Oli Małycha i Ewy Sosnowskiej (Fundacja Fabryka Kulturalna).
Więcej